ديپلماسي شلخته

نزديك به یک سال پيش و پس از معرفي دكتر « علي كردان» به عنوان وزير كشور دولت نهم؛و در پي پيگيريهاي بعضي از نمايندگان مشخص شد كه؛ آقاي دكتر « علي كردان » طي فرايندي كه بعضي از موسسات آزاد آموزش عالي خارجي اما قلابي نيز در آن دست اندر كار بودند؛ عنوان عالي دكتري به نام دانشگاه معتبر « آكسفورد » را به نام و براي خود جعل نموده است.

ظاهرا در مورد اين اتفاق غير اخلاقي حقوقي حداقل تبليغي و يا ابزاري سياسي براي ايجاد بعضي فشارهاي تبليغاتي بر عليه شخص و موسسه جاعل و نهايتا كشور متبوعش؛ براي دانشگاه و كشورمتبوع و مرجع آن دانشگاه وجود داشت و مي توانست داشته باشد كه در زمان علني شدن اين سوء استفاده و رسوايي اخلاقي ،دانشگاه «آكسفورد» و كشور «بريتانيا» ترجيح دادند از اين حقوق خود استفاده نكنند. در تمام اسناد و مراسلات ديپلماتيك حداقل رسمي زمان ياد شده كوچكترين اثري از اعتراض كشور و دانشگاه مذكور نسبت به كشور « ايران» و مقامات رسمي اجرايي ثبت و ضبط نشده است.
اما كمتر از دو هفته پيش همان كشور و همان دانشگاه در يك اقدام كاملا سياسي و به قصد بهره برداري تبليغي از آشوب و بلواهاي ايجاد شده پس از انتخابات دهم رياست جمهوري در كشور ايران؛ يك بورس تحصيلي براي رشته فلسفه به نام مرحومه « ندا آق سلطان» كه پس از ارسال تصوير تير خوردن وجان سپردنش در حاشيه يك خيابان در تهران در سطح وسيع در رسانه هاي بين المللي تبديل به سمبل آزادي و عدالتخواهي ملت ايران شده بود، دائر كرد . اما اين اقدام دانشگاه « آكسفورد» و كشور « بريتانيا» بلافاصله مورد اعتراض شديد رسمي كشور ايران قرار گرفت.مقامات ديپلماتيك ايران با ارسال يادداشتي اين اقدام را دخالت در امور داخلي ايران قلمداد نموده و به شدت به آن اعتراض نمودند.
نكته جالب اينست كه؛معترضان به اين بورس و اين نامگذاري سالها مخالف تغيير نام خيابان ستوان « خالد اسلامبولي » در تهران بودند كه دولت مصر به عنوان پيش شرط براي بهبود روابط خود با ايران مطرح نموده بود و شوراي شهر در دوره اصلاحات قصد انجام آن را داشت.
مي توان چنين تصور كرد كه « بريتانيا »دو سال صبر كرد و زمان گرفت تا بهترين فرصت را براي اعتراض به آن اقدام موهن و غير اخلاقي به بهترين شكل به دست آورد.و از اين فرصت به بهترين شكل نيز بهره برداري نموده و خواهد نمود.
اما حالا تصور نماييد جمعي از ملوانان انگليسي دو سال پيش بر خلاف اصول تعريف شده بين المللي بدون اجازه به حريم آبي كشور ايران وارد شدند.اقدام اوليه مناسب عرف ديپلماتيك صورت مي گيرد.يعني جلوگيري از تعرض بيشتر.اما يكباره شتابزدگي و قهرمان بازي جاي خود را به منطق ديپلماسي مي دهد. ملوانان دستگير و فرياد هل من مبارز براي كشور متعرض سر داده مي شود.
نتيجه اين شتابزدگي و قهرمان بازي آنست كه در زمان بسيار كوتاهي ملوانان با يك تشر ساده مقامات «بريتانيا» آزاد و با كت و شلوارها و هداياي ارزشمندي به كشورشان بدرقه مي شوند.
حالا همان شتابزدگي و قهرمان بازي در دستور كار مقامات ايراني قرار گرفته است.