آقای رویانیان! شما چرا؟

تیم فوتبال پرسپولیس تهران که آقای «رویانیان» مدیریت آن‌را از چند ماه پیش برعهده گرفته، در یک مسابقه و در میدان ورزش نتیجه را به تیم «داماش» واگذار کرد. تماشاگران به نحوه قضاوت داور مسابقه معترض شده و اقدام به توهین و فحاشی به داور مسابقه نمودند.

داور مسابقه به درست یا غلط و در اعتراض به این رفتار، بازی را در آخرین لحظات و در حالی‌که تنها کسری از دقیقه به زمان پایانی بازی باقی مانده بود، نیمه تمام خاتمه داد.

کمیته انظباطی فدراسیون فوتبال روز دوشنبه ۱۳۹۱/۱/۲۱ برای این موضع تشکیل جلسه داده و علاوه بر آن‌که نتیجه بازی را ۳ بر ۰ به سود تیم «داماش» اعلام نمود، ۲ امتیاز دیگر نیز از تیم «پرسپولیس» کم نموده، ضمنا هر دو تیم را هم به پرداخت ۱۰ میلیون تومان جریمه نقدی محکوم کرد.

 آقای «رویانیان» مدیریت محترم عامل باشگاه «پرسپولیس» که قبل از مدیر باشگاه بودن، نزد افکار و انظار عمومی به عنوان یک شخصیت انتظامی و قانونی و حقوقی شناخته می‌شود، و توقع آنست که سمبل احترام به قانون و تصمیمات قضایی و قانونی باشد، در مصاحبه با رسانه‌های جمعی و از جمله در مقابل دوربین تلوزیون به رای صادر اعتراض نموده و درکمال تعجب و درحالی که انتظار می‌رود به عنوان یک چهره موجه و شخصیتی که سال‌ها بازوی اجرای قانون در کشور بوده و باید برای اعاده حقوق قانونی باشگاه تحت مدیریت خود، و اعتراض به احکام صادره به سازوکارهای قانونی متمسک و متوسل شود، متاسفانه به جنجال و شانتاژ متوسل شده و در مقابل دوربین تلوزیون و در پاسخ به سؤالات خبرنگار ورزشی، داور مسابقه را به اشتباه عمدی و با قصد مشخصِ تحریک تماشاگران متهم نمود، و صریحا اعلام کرد که اگر نتواند امتیازات کسر را شده را به باشگاه برگرداند از «پرسپولس» خواهد رفت.(+)

در اینکه هر تیم و هر مدیری حق دارد که به نتایج احکام صادر شده توسط کمیته انظباطی معترض بوده و اعتراض خود را به کمیته استیناف اعلام کند کمترین تردیدی نیست.
 اما اگر قرار باشد هر شخص خود را محق بداند که پیش از اعتراض به مراجع قانونی،  در جایگاه قاضی نشسته و بر علیه داور مسابقه اعلام اتهام نماید و احساسات طرفدارن را متوجه داور مسابقه نماید از هیچ مدیر و مسؤلی پسندیده نیست و از آقای «رویانیان» با توجه به شخصیت حقیقی و حقوقی توامان ایشان ناپسندیده‌تر.

سردار «رویانیان» پیش از آنکه یک چهره ورزشی و مدیر عامل یک تیم ورزشی باشد، یک شخصیت انتظامی و حقوقی و قانونی است و به رغم بازنشسته شدن از حرفه و سمت نیروی انتظامی و ورود به حوزه و عرصه‌ای دیگر، ولی امکان تفکیک شخصیت قبلی ایشان از شخصیت حقوقی فعلی اگر غیر ممکن نباشد، بسیار ضعیف است.

اینکه ورود یک شخصیت با پیشینه مثبت و با نمره و امتیاز و کارنامه قبولی عالی در حوزه قانون و نظم و مدیریت بحران، به عرصه ورزش که جولانگاه شلوغی و جنجال و جنب‌وجوش است، کار درستی هست یا خیر موضوع دیگری است. اما جامعه همیشه و در همه حال از مردان قانون چه در لباس قانون باشند چه نباشند، چه در ماموریت باشند چه در حال استراحت، توقع دارند که مرد قانون باشند و مبادی آداب نظم و امنیت و احترام به حقوق و قانون.