چندی پیش دکتر «هادی نژادحسینیان» معاون سابق وزارت نفت در امور بین‌الملل و سرپرست پیشین تیم مذاکره‌کننده «خط لوله صلح» که با دستور ریس جمهور از این سمت عزل شد، در واکنش به خبر نهایی شدن قرارداد «خط انتقال گاز ایران به پاکستان» و امضا شدن قراردادهای مربوطه در سفارت «فرانسه» در«اسلام آباد»، ضمن انتقاد از حاکم نبودن قوانین جمهوری اسلامی بر قرارداد صدور گاز به پاکستان، متذکر شد «اعلام این خبر به نوعی بازگشت كاپیتولاسیون به كشور را هشدار می‌داد.»
آقای «نژاد حسینیان» همچنین مستقیما دولت را به چشم پوشی سنگین از منافع ملی کشور و«ارزان فروشی» و «نهایی کردن قرارداد با کوتاه آمدن و دادن تخفیف‌های گزاف» در تنظیم قرارداد متهم می کرد.
با این واکنش به نظر می رسد،در تنظیم قرارداد نه منافع مشترک ملی ایران بلکه منافع جمعیتی محدود و اغلب دست اندرکار کودتای انتخاباتی 22خرداد ماه سال گذشته درنظر گرفته شده و ناظر به زیرکی طرف پاکستانی است که موقعیت را برای شکار ماهی مقصود از آب گل آلود در ایران مناسب یافته است.
اما با کمال تعجب و در حالی که دولتیان به دنبال محیا شدن شرایط نهایی و عملی شدن مفاد قراداد از خوشحالی در پوست خود نمی گنجیدند ناگهان خبری در رسانه های داخلی و خارجی انتشاری وسیع یافت که از پشیمانی تلویحی طرف پاکستانی به دلیل شمول احتمالی تحریم های بین المللی موضوع قطع نامه جدید غرب برعلیه ایران، پرده بر می داشت. این خبرها اگرچه به شدت ضد و نقیض می نمود اما از آنجا که منابع مورد اشاره ی اخبار، هیچ علاقه ای از خود نسبت به تکذیب آن بروز نمی دهند، نشان می دهد اظهارات ضد و نقیض از طرف مقامات پاکستانی نیز با هدفی واحد برای کسب امتیاز بیشتر از طرف ایرانی و همچنین کسب رضایت جامعه جهانی خصوصا «ایالات متحده» که دولت پاکستان نقش حافظ منافع آن دولت را در منطقه بازی می کند، طراحی شده و نوید زیان جدیدتر و البته بیشتری در سایه سیاستهای اشتباه دولت برای کشور و مردم ایران را می دهد.
آقای «نژاد حسینیان» همچنین مستقیما دولت را به چشم پوشی سنگین از منافع ملی کشور و«ارزان فروشی» و «نهایی کردن قرارداد با کوتاه آمدن و دادن تخفیف‌های گزاف» در تنظیم قرارداد متهم می کرد.
با این واکنش به نظر می رسد،در تنظیم قرارداد نه منافع مشترک ملی ایران بلکه منافع جمعیتی محدود و اغلب دست اندرکار کودتای انتخاباتی 22خرداد ماه سال گذشته درنظر گرفته شده و ناظر به زیرکی طرف پاکستانی است که موقعیت را برای شکار ماهی مقصود از آب گل آلود در ایران مناسب یافته است.
اما با کمال تعجب و در حالی که دولتیان به دنبال محیا شدن شرایط نهایی و عملی شدن مفاد قراداد از خوشحالی در پوست خود نمی گنجیدند ناگهان خبری در رسانه های داخلی و خارجی انتشاری وسیع یافت که از پشیمانی تلویحی طرف پاکستانی به دلیل شمول احتمالی تحریم های بین المللی موضوع قطع نامه جدید غرب برعلیه ایران، پرده بر می داشت. این خبرها اگرچه به شدت ضد و نقیض می نمود اما از آنجا که منابع مورد اشاره ی اخبار، هیچ علاقه ای از خود نسبت به تکذیب آن بروز نمی دهند، نشان می دهد اظهارات ضد و نقیض از طرف مقامات پاکستانی نیز با هدفی واحد برای کسب امتیاز بیشتر از طرف ایرانی و همچنین کسب رضایت جامعه جهانی خصوصا «ایالات متحده» که دولت پاکستان نقش حافظ منافع آن دولت را در منطقه بازی می کند، طراحی شده و نوید زیان جدیدتر و البته بیشتری در سایه سیاستهای اشتباه دولت برای کشور و مردم ایران را می دهد.در همین باره جرس به نقل از«رویترز» گزارش داد: « "یوسف رضا گیلانی"، نخست‌وزیر پاکستان، ضمن اعلام خبر كناره‌گیری کشورش از قرارداد موسوم به خط لوله صلح، خاطرنشان کرد کشورش "از تحریم‌های آمریکا" که ممکن است بر روی پروژه خط لوله صدور گاز ایران نیز تاثیر بگذارد، "پیروی خواهد کرد. ". »
در همین حال و پس از انتشار چنین اخباری نفت نیوز به نقل از «آسوشیتدپرس» گزارش داد:، "یوسف رضا گیلانی" نخست‌وزیر پاکستان بدون توجه به هشدارهای واشنگتن درباره طرح واردات گاز طبیعی از ایران اعلام کرد: حتی در صورتی که آمریکا تحریم‌های اضافی بر ضد ایران را تصویب کند به واردات گاز از ایران ادامه خواهیم داد.»
تردیدی نیست که دولت پاکستان، پیش از هر چیزی به منافع خود در مناسبات بین المللی توجه داشته و در این مسیر بیشترین وسواس دیپلماتیک را به رغم دیپلماسی منفعل دولتمردان ایرانی به خرج داده تا از تمام امتیازات موجود در پروژه های سیاسی و اقتصادی تواما بهره برداری نماید. با این وصف بعید به نظر می رسد که دولت پاکستان از لقمه چربی که بر اثر غفلت، خفت و درماندگی دولت ایران نصیبش گشته به سادگی چشم پوشی نماید و اظهارات ضد و نقیض از مراجع رسمی آن کشور در همین راستا طراحی و اجرا می شود.
در همین حال و پس از انتشار چنین اخباری نفت نیوز به نقل از «آسوشیتدپرس» گزارش داد:، "یوسف رضا گیلانی" نخست‌وزیر پاکستان بدون توجه به هشدارهای واشنگتن درباره طرح واردات گاز طبیعی از ایران اعلام کرد: حتی در صورتی که آمریکا تحریم‌های اضافی بر ضد ایران را تصویب کند به واردات گاز از ایران ادامه خواهیم داد.»
تردیدی نیست که دولت پاکستان، پیش از هر چیزی به منافع خود در مناسبات بین المللی توجه داشته و در این مسیر بیشترین وسواس دیپلماتیک را به رغم دیپلماسی منفعل دولتمردان ایرانی به خرج داده تا از تمام امتیازات موجود در پروژه های سیاسی و اقتصادی تواما بهره برداری نماید. با این وصف بعید به نظر می رسد که دولت پاکستان از لقمه چربی که بر اثر غفلت، خفت و درماندگی دولت ایران نصیبش گشته به سادگی چشم پوشی نماید و اظهارات ضد و نقیض از مراجع رسمی آن کشور در همین راستا طراحی و اجرا می شود.
حرفهایتان را می فهمم و برایم باارزش است. خودم هم متعصبم ولی گاهی اوقات از خودم می پرسم از ایران چه مانده؟ به چه چیز افتخار می کنم و چگونه برای فرزندانم از قدمت و فرهنگ چند هزار ساله از دست رفته ایران بگویم؟
پاسخحذفچون اینها همین چند سال را وقت دارن و دیگه وقتی ایران ذخایرش تموم شود برای همیشه میروند به دنبال خوشی های دنیویشون صبور باش همرزم
پاسخحذف