استبداد دینی

این پست تقدیم میشود به «معصومه خانم مصلحی» که فردا تولدش می باشد

از آن قوای ملعونه که بعد از جهالت ملت ، از همه اعظم و علاجش هم بواسطه رسوخش در قلوب، از لوازم دیانت محسوب بودن،از همه اصعب و در حدود امتناع است همان شعبه استبداد دینی است.
( تنزیه المله میرزای نایینی)
معروف است در واقعه رژی – تحریم تنباکو -­­ وقتی مردم به ندای رهبر مذهبی خود – میرزای شیرازی- با دل و جان پاسخ دادند و نه اینکه از استعمال دخانیات سر باز زدند،بلکه قلیانها را هم شکستند.وقتی «ناصر الدین شاه» از زنان حرم خواست برایش قلیان بیاورند، یکی از زنان حرم، قلیان مرصع را در حضور شاه بر زمین زد و شکست و گفت :کشیدن قلیان حرام است.وقتی « ناصرالدین شاه» با تغییر از حرمت کشیدن قلیان و کسی که این حرمت را اعلام داشته بود سئوال کرد جوابی ساده را که همه باورهای واقعی ما در آن نهفته است شنید:«کسی که من را برای شما حلال کرده»این سخن پایان گفتمان شاه و زنان حرمسرا بود که فرمان پیشوای دینی اعظم از فرمان قبله عالم و ارجح بر فرمان همسر بود.
نزدیک به 160 سال از آن واقعه تاریخی که به راستی آبرویی برای مرجعیت دینی و دین بود می گذرد . صد و شصت سالی که بر تاریخ ایران و تاریخ مرجعیت شیعه در همه جهان چها نرفته است.
اگرچه این حادثه بعلت وسعت و عظمت و تاثیری که بر جریان سیاستگزاری عظیم یک کشور خارجی گذاشت یک واقعه منحصر بفرد است،اما اتفاقات از این دست طی 160 سال گذشته بسیار اتفاق افتاده و قذرت عظیم مرجعیت را به دشمنان دین و مردم دینی نشان داده است.
اما متاسفانه سوء استفاده از دین و استفاده ابزاری از آن طی سالهای اخیر علیرغم تذکر مشفقان دردمند از یکطرف و تلبیس به شکل و لباس دین توسط عده ای فاقد شان این حوزه از طرف دیگر و همچنین مصادره دین به نفع خود و تفسیر و تعبیر دین بر اساس حوائج نفسانی بعضی از عالمان دینی باعث خالی شدن شدید کاسه دین وفقر اعتبار آن به نحو بسیار فاحشی شده است.
اخیرا یکی از مراجع عالیرتبه تقلید شیعیان جهان- آقای منتظری - که به تایید دوست و دشمن در حوزه علم و عمل در میان حوزویان جزء کبار این صنف محسوب می شد،از دنیا رفت.در عظمت شخصیت علمی ایشان همین بس که تمام علمای حاضر مستقیم یا غیر مستقیم از شاگردان ایشان بوده اند.
پس از فقدان این مرجع بزرگ جمعیت عظیمی از علاقه مندان به شان مرجعیت تقلید شیعه و از مقلدان پر شمار او علیرغم کمترین اطلاع رسانی رسمی در مراسم تشیع جنازه او شرکت کردند.
نه تنها این مراسم عظیم در هیچ رسانه رسمی انعکاس نیافت بلکه جمعی از عوام به سعایت و هدایت همان مراجع رسمی مانع از برگزاری مراسم ترحیم این بزرگمرد فقاهت وشجاعت شده و همزمان عکسهای وی را در شهر قم و اطراف منزل و دفترش پاره نمودند.طرفه آنکه حرمت شکنان به ساحت مرجعیت شیعه و آقای « منتظری» و « صانعی» فردای آنروز توسط شخصی که مدعی است از صنف مراجع تقلید است مورد میزبانی ؛حمایت و تشکر قرار گرفتند.بنده در این که ایشان شرایط مرجعیت تقلید دارند یا خیر بحثی ندارم گو اینکه چنین حقی بر اساس عرف نانوشته حوزه های علمیه صرفا مخصوص علمای طراز اول است لاغیر.اما جای سئوال بسیار بزرگی است از حضرت ایشان و سایر مراجع تقلید دیگر که چرا دیگر امروزه فتوی یا پیشنهاد شما فرق نمی کند از هر طرف که باشید مثل گذشته پایان گفتمان اختلاف در بین مقلدانتان نیست؟و چرا امروز حرف نه تنها قبله عالم که حرف کودکان نیز در همه جا بر حرف و نصیحت شما ارجح است بلکه دقیقا مردم می گردند ببینند شما چه گفته اید تا عکس آن را عمل کنند.اگر باور ندارید به رنگ رخسار جامعه پیرامونتان نگاه دقیق تری بیاندازید.
تمام مردم کشور که اغلب از مقلدین شما هستند امسال یک روز زودتر از شما به استقبال ماه شوال رفتند.
تنها رسانه رسمی کشور که بزرگترین و بیشترین سهم را در تخریب شان و جایگاه مرجعیت؛ طی سالهای اخیر داشته ؛امروزه بیشترین تلاش خود را بر پر کردن این خلا و شکافی که هر لحظه روبه افزایش می گذارد؛اما هرچه او بیشتر می گوید مردم کمتر می شنوند.گفت: گوش اگر گوش تو و ناله اگر ناله من آنکه البته به جای نرسد صدای «صدا و سیمای» ضرغامی است.
دیری نمی گذرد که خشونت ناشی از استبداد دینی مفتیان خشونت را بکام خود فرو خواهد بلعید.از آنرو که مقلدان به عینه مشاهده می کنند: واعظان کین جلوه در محراب و منبر می کنند به خلوت نرفته و در جلوت کاری خلاف وعظ خود انجام می دهند.
حافظ همین امروز هست که سروده است:
ما شیخ و واعظ کمتر شناسیم.
یاعلی