جای خالی «اخلاق» در برنامه‌های صدا و سیما

تمام ادیان آسمانی و تمام مکاتب برساخته بشری که اخلاق در آن موضوعیت دارد، به پیروان و همراهانشان سفارش می‌کنند که از مسخره کردن و دست انداختن یکدیگر به شدت پرهیز کنند.

 دین اسلام صریحا به پیروانش از زن و مرد توصیه می‌کند که، یکدیگر را مسخره، و از یکدیگر عیب‌جویی نکنند و با القاب و عناوین ناپسند یکدیگر را یاد نکنند.(حجرات ۱۱) 

اینکه تنها رسانه تلوزیونی و ملی یک کشور به خودش اجازه می‌دهد، به آسانی با درنوردیدن مرزهای اخلاق، و بی‌توجهی به حقوق و شخصیت فردی و اجتماعی جمعی از شهروندان، و با توسل به دست انداختن، تمسخر و درآوردن ادای آن‌ها با بی‌احترامی، فرصت شادی و خنده برای دیگر شهروندان و مخاطب اندک خود فراهم کند، به شفاف‌ترین شکل نشان می‌دهد که کفگیر این رسانه نه تنها در برنامه‌سازی و جذب کار‌شناس، که حتی در اخلاق نیز سخت به ته دیگ خورده‌است.

رسوایی و وقاحت سازمان صدا و سیمای ملی ایران در برنامه مضحک، نازل و زشت «خنده بازار» آنقدر شدید است که به‌رغم تمام اعتراض‌های بیان شده از طرف افرادی که در برنامه یاد شده، سوژه طنز و تمسخر و خنده مخاطبین این رسانه شده بودند، نه تنها به اعتراضات بیان شده، بلکه به هیچ آسیب‌شناسی کار‌شناسی در این حوزه اعتنا نشده و تهیه‌کنندگان ترجیح می‌دهند کماکان برنامه خود را بر‌‌ همان مدار سابق تنظیم، و روی آنتن بفرستند.

رسانه ملی طی چند سال اخیر نشان داده است که، لزوم احترام به قواعد حرفه‌ای رسانه و احترام به حقوق افراد جامعه، کمترین جایگاهی در سلوک رفتاری آن رسانه نداشته و نتایج خسارت‌بار این نوع رفتار نیز کمترین توجهی را در آنها بر‌نخواهد انگیخت. اما سکوت کار‌شناسان مسائل رسانه، و مسائل اجتماعی در برابر این رفتار و عدم آسیب‌شناسی و تذکر به موقع، به رواج بی‌اخلاقی و بی‌احترامی عمومی و نهایتا تهی شدن جامعه از آموزه‌های اخلاقی و مذهبی خواهد انجامید. 

در تمام رسانه‌های معتبر دنیا، طنز، یک ابزار قدرتمند برای کنترل رفتار دولتمردان و نظارت بر رفتار سیاستمداران است. به شکل روشنی در تمام رسانه‌های مخصوص طنز توصیه می‌شود که: باهم بخندیم به هم نخندیم. آنچه که رسانه ملی ایران دقیقا خلاف آنرا توصیه می‌کند.
این نوشته در امروزنیوز اینجا 
..................در خودنویس اینجا

مرتبط:

منشور بی‌اخلاق، اخلاق بی‌منشور