مونوریل مرغی که یک پا داشت

« محمد خلیلی » برادر کوچک ما بود در آب پرید و آسمانی شد. پدرش سفارش داد روی سنگ قبرش نوشتند :

« سر ارادت ما و آستان حضرت دوست / که هرچه بر سر ما می رود ارادت اوست»
این پست به روح بزرگ و خردسالش تقدیم می شود.

آقای « احمدی نژاد » پس از چندی که از شهرداری تهرانش سپری شده بود، برای حل گره کور ترافیک تهران ، طرح احداث « مونوریل » را به شورای شهر تهران، که تمام اعضای آن یکدست از یک جناح دستچین شده و به اصولگرایی مشهور بودند و ضمنا شهردار وقت تهران یعنی همان پیشنهاد دهنده طرح البته مبتکرانه « مونوریل » نیزمنصوب و منتسب آنان بود، جهت تصویب پیشنهاد کرد.

پیشنهاد این طرح در شرایطی صورت می گرفت که تا آنزمان سهم « مونوریل » از حمل و نقل ریلی در شهر، فقط 5درصد بود و احداث آن 5 درص هم در مناطقی صورت می گرفت که، یا جاذبه های فوق العاده توریستی احداث آن را توجیه منطقی می نمود و یا با کمبود فضای طبیعی برای احداث« مترو» روبه رو بودند.
از طرف دیگر « مونوریل » در خیابانهایی احداث می گردد که به علت فضای پهن خیابان هیچ گونه مزاحمتی برای واحدهای تجاری و مسکونی دو طرف خیابان ایجاد نکند و اگر به خطوط احداث شده در دنیا نگاه کنید مطلقاً در میان پلها یا خیابانهای با عرض بیش از 150 متر یا نقاطی که محیط زیست، با حرکت در بستر آن نابود می گردد احداث شده است .
در آن زمان هیچ کدام از دلایل فوق در مورد شهر « تهران » صادق نبود.
در پیش نویس اولیه طرح اعلام شده بود که قیمت احداث یک کیلومتر « منوریل » معادل 17 میلیون دلار پیش بینی می شود، در حالی که ارزانترین پروژه « مونوریل » در دنیا با استفاده از تکنولوژی ارزان قیمت و فاقد کیفیت و استانداردهای پذیرفته شده، در کشور « چین » به هزینه هر کیلومتر 49 میلیون دلار ساخته شده بود.
طرح جهت بررسی به کارشناسان امور شهری و حمل و نقل تحویل شد و جواب بررسی ها فقط یک چیز بود : مخالفت کلیه کارشناسان ترافیکی، زیبایی شهری، مهندسان عمران، کارشناسان میراث فرهنگی و ... با طرح فوق.
وزیر کشور و مجموعه دولت هشتم با توجه به دلایل فوق مانع اجرای طرح شدند اما مقدمات اجرای طرح با اصرار فقط یک نفر؛ آقای « احمدی نژاد» شهردار وقت تهران، با هزینه بسیار سنگین آغاز شد و اهالی ساکن حوالی فلکه دوم صادقیه، در میان جدلهای رسانه ای کارشناسان و دولت و شهردار بر سر مناسب و موجه بودن یا نبودن طرح شاهد « رویش هندسی سیمان ، آهن و سنگ» در اطراف محل زندگیشان شدند.
و البته اینروزها همان اهالی ساکن در حوالی فلکه یا میدان دوم صادقیه به علاوه تمام مردم تهرن و به علاوه تر همه مردم ایران البته اگر چشم بصیرتی داشته باشند، شاهدند و می بینند که همان استوانه های بر ساخته از آهن و سیمان و سنگ که روزی با اصرار شهردار وقت تهران با هزینه سنگین از جیب ملت از زمین سر بر آورد ، امروز هم با هزینه های گزافی باز هم از محل همان جیب قبلی تخریب می گردد تا سندی روشنی از بی توجهی به رایزنی و خسارتهای ناشی از انجام اقدامات و ابتکارات فاقد پشتوانه کارشناسی را صرفا برای ثبت در تاریخ و نه برای عبرت !!!؟ به دست دهد.
در همین را بطه سایت « الف » وابسته به « احمد توکلی » نماینده اصولگرا؟؟؟ ریس مرکز تحقیقات استراتژیک مجلس و حامی آقای « احمدی نژاد » در انتخابات ریاست جمهوری دهم سئوالاتی را مطرح کرده است که در حالی که خواندنی و پرسیدنی است باید از ایشان که وکیل مردم هستند خواست پاسخگویی سئوالات فوق باشند.
آیا چشم بینا یا گوش شنوایی در میان اصولگرایان؟؟؟ وجود ندارد؟
علی المدبر فتامل