دوست یا دشمن؟

 (هنر «عدالت »آن نیست که همه گنهکاران به مجازات برسند ،هنر عدالت آن است که هیچ بی گناهی به مجازات نرسد)

منتسکیو -حقوق دان فرانسوی-کتاب روح القوانین

هنگامی که مقام رهبری در خجسته سالروز میلاد حضرت مولی الموحدین علی بن ابیطالب (ع)در حسینیه امام خمینی (ره)فرمودند :«مبادا دشمن را با دوست اشتباه بگیریم و دوست را بخاطر یک خطا، دشمن به حساب بیاوریم.»،شاید هیچکس باور نمی کرد این سخن به زودی و تنها پس از یک هفته در بین نزدیکترین و صمیمی ترین دوستان حضرات مصداق پیدا کند.محمد نوری زاد نویسنده سابق کیهان و فیلم سازی که در حمایت بی چون وچرا و متعصبانه ازآقای «محمود احمدی نژاد»تا بدانجا پیش رفته بود که حتی از بی حرمتی به مراجع عظام تقلید نیز فروگذاری نکرده ودرنامه ای خطاب به حضرت آیت اله ناصر مکارم شیرازی،از مراجع عظام تقلید از دخالت روحانیون و مراجع در همه امور کشورانتقاد کرده بود ، به یکباره با نوشتن رنجنامه ای در وبگاه شخصی خود پرده از سیاهترین رفتارها و اتفاقات ــ که در گشتاپو نیز بی سابقه بوده است ــ در نظام امنیتی و پلیسی ایران در ایام پس ازاعلام نتایج انتخابات دهمین دوره ریاست جمهوری ایران،برداشت.«نوری زاد»که در اتفاقات پیش آمده پس از انتخابات برای آزادی فرزند دربندش به یک پایگاه مقاومت بسیج مراجعه وبا بی حرمتی بسجی نگهبان روبه رو و پس از آزادی برای شکایت در مورد بازداشت غیر قانونی و جراحت فرزندش به مراجع متعددی مراجعه نموده بود،شرح این اتفاقات را در رنج نامه اش تحت عنوان «آن روز در آتن»منتشر و بلافاصله برای تایید رنجنامه فوق در مقاله دیگری «سمفونی ای کاشهای من»به تلویح اعلام کرد که از گذشته خود به شدت پشیمان است.این«نوشدارو»در شرایطی به دست آمد که حالا «سهراب اعرابی»جوان 19 ساله ای که به گفته پروین فهیمی ماردش ، خود را برای شرکت در کنکور سراسری آماده می کرد،یک هفته ای می شد که در آرامگاه ابدی خود در بهشت زهرا آرمیده بود.وتازه این در حالی بود که دستکم بیست «سهراب» دیگر نیزــ بنا به گفته مقامات امنیتی کشورــ طی ماه گذشته به خاک و خون غلطیده بودند.اما بلافاصله به فاصله تنها کمتر از دو هفته از پخش خبر زندانی و مجروح شدن فرزند آقای «نوری زاد»خبر تکان دهنده ودرد آور دیگری به شکل وسیع در رسانه ها منتشر شد که خبر از شهادت«محسن روح الامینی»فرزند 25ساله دکتر‌« عبدالحسین روح الامینی »رییس موسسه انستیتو پاستور و از نزدیکان و هوادارن دکتر «محسن رضایی»کاندیدای بازنده و معترض به نتایج انتخابات دهم ریاست جمهوری می داد

اخبار تکان دهند و موثقی در باره نحوه شهادت «محسن روح الامینی» در زندان ، روز به روز در رسانه منعکس می شود،اما آنچه انعکاس موثق و دقیقی ندارد خبر تعداد دقیق بازداشت شدگان و اماکن مخفی بازداشت و بی خبری تعداد قابل توجهی از خانواتده ها نسبت به سرنوشت عزیزانشان است.

به راستی اگر امثال آقایان«نوری زاد»و دکتر«روح الامینی» در حلقه تنگ دوستی آقایان جایی ندارند پس وای به حال آنها هیچگاه نه تنها به عنوان دوست شناخته نمی شدند بلکه اصلی ترین دوست دشمنان بوده اند و اینک در بند صاحبان مکتب« داغ ودرفش»اسیرند.

مادر «محسن روح الامینی»از لحظه ابتدایی در یافت خبر فرزندش فقط می گفته است:«محسن من که رفت به فکر محسن های مردم باشید»

در همین رابطه نامه سردار علایی در مورد شهادت محسن روح الامینی

+ نوشته شده در یکشنبه چهارم مرداد 1388ساعت 6:49 توسط علی مصلحی